Johanna de Jong ( Hansje )

Gemis

Hansje! Wat mis ik je toch verschrikkelijk!

Berty de Jong

bedankjes

Het is nu ruim een jaar geleden dat mijn zus hansje is overleden.
Het is nog steeds onbegrijpelijk dat ze binnen 11 weken aan kanker overleden is.
Ik kan er nog steeds niet bij met mn verstand.....
Het gemis is groot. We waren niet alleen zusjes maar ook de beste vriendinnen.
Het is heel fijn en warm de mooie berichten over haar te lezen op deze plek, nog los van alle post die we kregen. heel hartelijk bedankt.
Ze zit goed opgeborgen in ons hart.

Berty De jong

Rust zacht Hansje

Hansje kwam sinds ze in Leeuwarden woonde bij mij in de praktijk. We hadden gelijk een leuke klik. Ze kon zo hartelijk lachen, haar vrolijkheid was aanstekelijk. Ik belde haar begin december omdat ze niet verscheen op een afspraak. Ze lag toen in het ziekenhuis en vertelde dat het helemaal niet goed ging. Ik was overrompeld door haar verhaal. Dat was de laatste keer dat we elkaar spraken. Ik had haar zo graag nog vele mooie jaren in haar huis gegund waar ze het zo naar haar zin had. Voor haar zus en verdere familie heel veel sterkte gewenst. Ik zal haar aanstekelijke lach nooit vergeten.

Astrid Scholtens

Rust zacht

De Goliath staat in de rouwstand voor Hansje de Jong uit Leeuwarden.
Begraven op de begraafplaats van Oosteinde / Roodeschool.

Rust zacht lieve Hansje.

Ida Wierenga

lieve buuf

25 jaar waren wij buren goeie buren hansje appte in november nog dat wat wij hadden heel bijzonder is geweest.Onze deuren stonden altijd open voor mekaar hellemaal toen wim kwam te overlijden ze was er voor ons in moeilijke tijden en wij voor haar even een bakkie doen lekker kletsen over van alles .als hansje een klusje had kwam ze oversteken he buurman wil je even helpen .waar ze in leeuwarden kees voor had gelukkig .
toen ze vertelde dat ze de boel ging verkopen begrepen we het wel het werd teveel voor hansje ,maar leuk vond ik (greetje) het niet mijn buuf ging weg we hebben wat traantjes gelaten de laatste oud en nieuw we omhelsden mekaar en de tranen stroomden ook .maar ze had gelijk lekker bij familie in de buurt mooi huisje zo jammer dat het zo kort heeft geduurd .
ik mis mijn /onze buuf we hebben gelachen ,gehuild .
wij hopen dat je bij wim bent en de honden allemaal weer samen .
ik kan nog veel schrijven dan word het een lang verhaal het zijn mooie herineringen ,wij vergeten jullie nooit meer .
berty,kees en kinderen heel veel sterkte met dit groot verlies .

greetje lijnema

dag Hansje

Tot onze schrik lazen we in de krant van het overlijden van Hansje. Nog maar zo kort woonde ze in Leeuwarden, waar ze zich zo op verheugde.
Hansje kenden we als Rotarypartner, we reden samen wel naar bijeenkomsten, maar na het plotselinge overlijden van Willem stopte dat. Altijd als we elkaar in het dorp tegen kwamen was, er die hartelijkheid en haar optimisme ondanks haar eigen zorgen.
Hoe verdrietig ook, het is goed dat ze nu weer bij Willem is.

Kunny Luchtenberg

Samen trainen

Dinie komt binen in de oefenzaal van de fysiopraktijk en verteld dat Hansje is overleden. Ik schrik ervan. Hansje heeft jarenlang in de oefengroepen getraind en we hadden een plezierige band. We kenden haar als een positieve vrouw, vrolijk, ondanks veel pijn. Altijd een antwoord.
Dinie kent haar nog van veel vroeger, van koor.
We begrepen heel goed dat ze naar Leeuwarden, vlakbij Berty ging wonen. Wat verdrietig dat jullie maar zo kort van elkaars nabijheid hebben kunnen genieten. Hansje blijft in onze herinnering als een warme, aanwezige persoonlijkheid.
Veel sterkte de komende tijd, ook namens Dinie.

Anita Groeneveld

Oud-collega

Lieve Hansje, jaren geleden werkten we samen bij Groningen Seaports. Het was een heftige tijd, je verloor toen je man geheel onverwacht. Maar ik denk graag terug aan de tijd dat we samen op een kamer zaten. Ik heb veel van je geleerd en we hebben ook samen smakelijk gelachen. Dank voor je luisterend oor en je humor. Jammergenoeg zijn we elkaar uit het oog verloren maar nooit uit het hart. Dag Hansje!

Jacqueline Huizeling

Dag buurvrouw,

Je woonde nog maar zo kort bij ons in de straat. Bij het uitlaten van onze hond maakten we zo nu en dan een praatje en je vertelde dat je het zo naar je zin had in je mooie huisje en dicht bij je zus. We hadden je nog zoveel mooie jaren gegund maar helaas mocht het niet zo zijn. Rust zacht lieve Hansje.
Heel veel sterkte en kracht voor familie en vrienden.

Alfred, Janny en Eefke🐾

kennismaken met Hansje

In de jaren dat ik op de Groene School in Winsum werkte maakte ik kennis met Willem van Hattum. ik kende hem niet, ondanks dat we beiden in Uithuizen woonden. We bouwden een collegiale band op, waar ik met diepe gevoelens op terugkijk, maar deze band werd ruw gebroken toen Willem in 2005 op werkweek op 'Schier' kwam te overlijden. Ik was samen met Willem op maandagochtend naar school gereden in Willem z'n Berlingo voor vertrek naar Schiermonnikoog, niet wetende dat dit het laatste gezamenlijke ritje zou zijn.....
Samen met college Peter Zigterman heb ik Willem met de boot teruggebracht naar Lauwersoog, daar stond Hansje met zus Berty en Bart(inmiddels overleden) ons op te wachten. Hartelijk de ontmoeting, gezien de omstandigheden heel verdrietig en intens.
Die vrijdagmiddag heb ik de Berlingo teruggebracht naar Uithuizen wat eigenlijk het begin is geweest van mijn contacten met Hansje. Een aantal maanden later zijn we met een aantal collega's van de Groene School samen met Hansje en Berty terug naar Schier geweest om alles een plekje te geven, Hansje wilde het op deze manier afsluiten.
In de daar op volgende jaren kwamen we elkaar regelmatig tegen, hadden geregeld contact, al die momenten waren goed, al was het voor Hansje niet altijd even gemakkelijk. Niet alleen een los praatje, soms gingen de gesprekken dieper....
We hebben menig zaterdag bij haar doorgebracht in de tuin, waar we praktisch ieder jaar een populier kapten als aanvulling op onze houtvoorraad. Samen met m'n 2 zonen en schoonzoon hebben we vaak koffie gedronken in het keukentje, waar Hansje altijd liet zien wat een goede, hartelijke gastvrouw ze was. Met heel plezier en warme herinneringen denk ik terug aan die jaren.....
Berty, Cees en kinderen, heel veel sterkte de komende tijd, hopende dat je dit alles een plakje kunt geven, het ga jullie goed.
Voor Hansje, rust zacht, nu weer bij haar Willem.

Koos de Jonge

Schoonzusje

Van 1977 to 1985 maakte ik deel uit van de familie. Het klikte meteen tussen Hansje en mij en ze begroette me altijd steevast met een omhelzing een een warm 'Heeey, broertje!'

Ik koester de warme herinneringen aan die periode met de familie De Jong en Willem en wens Berty alle sterkte.

Henk Bloemers

Herinneringen aan Hansje

Hansje kennen we sinds Willem op de Groene School in Winsum kwam werken. Hij zat bij mij in de vakgroep Plant en Dier en moest daar voor gerbils, kippen en konijnen zorgen. Daarnaast werkte hij met de kinderen in hun schooltuintjes en door zijn contacten met kwekers kwam ik bij hen thuis om samen planten uit te zoeken voor de schooltuin. Hansje zorgde voor de catering en Willem en ik gingen op plantenjacht. Dat alles kwam ruw aan zijn eind toen Willem op het schoolkamp op de slotavond bij het kampvuur plotseling onwel werd en overleed. Door de duisternis kregen niet alle kinderen dat direct mee en we hebben hen naar de kinderboerderij gebracht met de boodschap dat de ambulance onderweg was en dat Willem in goede handen was. Helaas was de werkelijkheid anders: reanimatie mocht niet baten en Willem overleed ter plekke. Hansje werd natuurlijk op de hoogte gebracht en besloot zijn terugkeer aan de wal af te wachten. Die nuchterheid kenmerkte haar: 'Ik krijg hem er niet mee terug als ik nu naar Schier kom', zei ze.
De tijd daarna bleef het contact bestaan. Uithuizen ligt niet zo ver van Winsum en bij ouderavonden of open dagen op school reed ik naar de R.P. Dojesweg voor een bakje koffie en bleef ook geregeld eten. Hansje was gastvrij en vond het ook niet verkeerd om haar gedachten met iemand te delen. Met name de afstandelijkheid van de school na het overlijden van Willem was haar een doorn in het oog, maar ook haar werksituatie en de pijntjes hier en daar kwamen aan de tafel in het knusse keukentje voorbij.
Marijke en ik zijn nog wezen logeren en hebben zodoende beiden haar gastvrijheid nader leren kennen. Toen haar vitaliteit minder werd - ze kon de reis naar Friesland niet meer in haar eentje maken - heb ik haar nog een keer uit Leek gehaald en is ze een dagje bij ons op de boerderij in Echten te gast geweest.
De laatste jaren werkte ik in Wolvega en was het bezoek uiteraard minder frequent. Vlak voordat het huis in Uithuizen verkocht werd ben ik tot haar verrassing nog een keer langs geweest en dan was het contact direct weer als van ouds. Vorig jaar hebben Marijke en ik haar in haar nieuwe huis in Leeuwarden nog bezocht. Wat was ze blij met alles wat er al aan vertimmerd was, met de kleinere ruimte dan het te grote vorige huis en vooral dat ze zo dicht bij Berty woonde. Helaas heeft die blijdschap maar kort mogen duren. Ongeneeslijk ziek in een tijd waarin iedereen hoopt voor de corona gepaard te blijven, heel wrang. Wat blijft zijn de warme herinneringen aan een markante, sterke en nuchtere vrouw.
Berty, heel veel sterkte met dit gemis en voor allen die haar dierbaar waren.
Rust zacht lieve Hansje.

Ype Hempenius

Deel deze herdenkingsplek

Samen herinneren